hУ-РООН

ҺУ-РООН

ӘЛИ НАСИР
“Гонә шәлә” поемаку и поә

ҺУ-РООН

(Гуран-Гурон-Һу роон-Ғырон)

(Мыждә)

Ым зывоне чәмә ришә Сыпијә тум! 

Дамә быкон һа милләти сиприши,

Ботон чиче чы милләти һесте-ни?

Ҹәвоб бәдо-китоб әһандон рушин,

Баһандәнән Хыдо рыштә дастони.

Әв Һу китоб чы Зәрвони рушнәје,

“Әвһесте” чы Зәрвоноку нурыж сә.

Чәмә кијә чы Зәрдусти вошнәје,

Атропати чә рушнәку зуыж сә.

Бы китоби рушниәдә ни әвәз,

Рушин бәбе ым китоби һандә кәс,

Бо Фириштон дамә кајро бәка вәс.

Чы Зәрвони рушнасписә бынышдән,

Хәјәванди бы рушнә мыждә гушдән,

Рушин быбән Шәрәванди сәнышдән.

***

Баһандәнән ә Әвһесте, әмоне,

Чәј зывоно дәвардә ро бә рости.

Һар сыханыж һәзо дарди дәмоне,

Бы зывондә зывон ока Зәрдусти.

Әв чәмә ро рушин быкә һәшије,

Толышиәдә нывышдә бә Әвһесте!

Һар кәс дыштә мо зывони бәжије.

Бы зывондә Сыморғи  лонә басте.

Бы зывондә дамә быкән Фирыштон,

Шымәнијон чы Зәрдусти рушнә сон.

Бы зывондә хәлғыж ка шымә Зәрвон.

Омә шымә сыпјәсывон, рушнә руж.

Хыванд быбән бы зывони ружбәруж,

Огардәнән бәштә ришә, бәштә һуш.

***

Бә зылмоти ғәним бәбе ым һәши,

Сијо авон выло бәка, бәвужне.

Дыво быкән бә Зәрвони бы хәши,

Ужән чәмә  окушјә чон бәвошне.

Моә зывон бәнә моә веј шине,

Гәп быжәнән бы зывондә, шинә бон!

Чәмә зывон ды Ијомә һәмсине,

Бы зывондә зывон ока Аријон.