МЕРЫСМАНДЭJ

МЕРЫСМАНДӘЈ

Бәһмән Салеһ

            Ирсе-адәте, кинә одәмон боб әги тожә кәстјум, тожә либос бәһырен. Шаһвәләдән бә пәвәнд беәдә, вәју одәмон де ирси-адәти шин, һыришоне бо Шаһвәләди тожә мил-милә кәстјум, сипијә шәј, сыә гәлестук, вардышоне.   Шаһвәләдијән тан кардыше ын шәнгә либос, дәро гыније бә пәвәнди кә. Һәсы-һәсујәш банди бә тонәдә быә дијәдә жијејдәбин. Шаһвәләди ро дәвардејдәбе банды-кујо. Тожә бә вишә дылә дәшәбе ки, ды кәси бырнише чәј вә. Ым тифангбәдушон, ғатәрбәсинон едјәсәјн бә Шаһвәләди, парсәјн: “Тожә бәгиш, һы?” Шаһвәләдијән ивотыше де шәсти:

            -Һа, тожә бә пәвәндимон.

   -Ышты танәдә ын быәјонән че пәвәнди бахшән, һы?

            Тифангбәдушон де иштәфе ерәхәбин бә Шаһвәләди тани. Шаһвәләди евә жәше ыштә сә сару, вотыше:

            -Бәле, кинә одәмон вығандәшоне.

   -Еват, танкә чәмә ҹындырон!

            Шаһвәләди еватыше. Тифангбәдуши танкардыше, шодоше ыштә ҹындырон Шаһвәләдисә. Шаһвәләди пекырнише ын ҹындырон бә тан. Чы ды кәси чәк-чәкә, сырәһујә дәғандыше әтроф бә ларз.

   -Бывот, ве мыборәке! – Тифангбәдуши вотыше бә Шаһвәләди. Шаһвәләди вотыше: - Мыборәк не, бә мерыс быманды!

   -Зә, зәрфәти кардејдәмон, мерысән быбо, ыштыне, мыборәкән быбо, ыштыне!