БОJ, УСТЕЛИСЭ БЫНЫШТ

БОЈ, УСТЕЛИСӘ БЫНЫШТ

Бәһмән Салеһ

Идәвәбе. Кә пурбе де моһмони: зомо дештә дәдә-нәнә, кинә дештә ијә-божени омәбин. Мердон мизи гырдо, женон холчәсә ныштәбин. Һар ды тәрәф бә гәпбе.

Мерзо Нәсири һа һәвур-һәвур кардыше ки, кәвонә жен дијә быкә бәј. Охо, сурфә оғанде, чај дој гәрәкбе. Бәне не, кәвонә жен де меһмонон һежо “ләләмә-кәрәмә” гәпон жәјдә, фик нише бә Мерзо. Де сыхан карде си бејдәни кәхоби кинә. Чај дәм карде, хорәк һозы карде, хончә окарде бә јод омејдәни. Әве Мерзо де нози сәдо кардыше ыштә кәвонә жен:

-Выләноз, зәһмәт ныбо, ијо бој, бынышт устелисә, дештә хышәвандонән гәп быжән, ве хос бәбе…

Кәвонә жен мәвужи һытәбе, икәрәдә оғо бе, ныштә вырәо ваште, әште сәпо, вотыше:

-Зә, аз бәнә ты бекоә одәмим? Анә ко бәмы дијә кардејдә: бәпе хорәк һозыкәм, бә дукон бышум, хончә окәм, - едјәсәј бәштә кинә, - Гылноз, һајди, тынән бәшт!

Кәдә ныштәкәсон һәммәј вотышоне “әһсән”!