ЧЭШ МЭКЭН ОМЭ ЗЭМОНИ!

ЧӘШ МӘКӘН ОМӘ ЗӘМОНИ!

Деғыж

Һарки бә даст-почәје шәвы-руж боштә жимони,

Һар гылә мәхлоғ охо жиједә ыштә жимони!

Тојки бә ҹанг бешедә де ружи сипјәсывони,

Әјән пиједәшни ки, быдә бәј ыштә жимони!

Хыдоән рози ни ки, ты быдәј охонә вәслә,

Фытрә-сәдәхән бәпе ҹо быкәј дештә имони!

Һәјвонон подшо шире, миз нојдә әв бәштә марзи,

Жәгобу, бочи толыш бә һәшә жәјдә ымони?!

Мужонән нибәһаште ҹо мужонә бәштә лонә,

Иглә хәлғи-толыше дојдә де һышкә тымони!

Охо толыши һәни дасто бешә һесте-быәј,

Чичи чәш кардедәмон, ки бәпе быдә дамони?

Жыго бышо, чәмә хәлғ һәни бәмарде әнәди,

Вәһмыш сәвардә дыли, уму мандә бә Лығмони!

Хыдо “ышты һәрәкәт, Чымы бәрәкәт” вотедә,

Деғыжим, дод-әмоне, чәш мәкән омә зәмони!