МЕРД НИШОН

Бәһмән Салеһ
МИНИАТУРӘ СЫРӘҺУЈОН

            Маштәвобе. Мерзо Нәсир шејдәбе бә мәктәб. Автобуси мандәҹоәдә ды-се мерд-жен мандәбин. Зыне бејдәбе ки, дәро кардејдән шангонә меһмони. Чәвонәдә гыләј жен ве тиликә зывонбе. Виндыше Мерзо Нәсир, тикәјән барз кардыше ыштә сәдо:

         -Зә, шымәнән мердишон? Бәшмә ди автобус ружәдә и кәрә омејдә. Роон һәммәј хәробән. Позәдә, зомсонәдә һич ше-оме бејдәни. Тули-лырди дастәдә һич лыве бејдәни. Ғаз ни бо суте. Рушнә сутејдә, пекардејдән, окыштејдән, де хәлғи нозә кардејдән. Есә бој, рушнә пули се-чо ғат сәјдән, дојдәнин бә рушнә идорә, ыштән һардејдән. Чәмә тәрәфон вәјштин, вәјшт! Чумчыко бәмәку мердон һестин!

            Мерзо Нәсири тов нывардыше, умуж бе бә гәпи:

            -Чымы һовә, ышты вотәјон де даве-шаве Нин, де бә нав дәше Нин. Һукмәти һестыше топ, тифанг, һарчи чәј дастәдәј: мердәтијән, быримонән, ғырјәтән. Һукмәти быримон, мердәти, ғырјәт быбо, ышты вотәјон бомен бә ҹо, ныбуше, бәвәҹ омә чиј ни!

         -Бәс вотејдән, һукмәт азим, тыниш, әве?

            -Хәјр, һукмәт полисе, прокуроре, иҹро мәмуре, иҹрокоме...

         -Әһ, бәвонку мердәти мандә ки?!