“hар кэс дештэ кардэ коj, Шо быкэ бэпе Вэтэни!”

 

Ымруж Иосиф Сталини мовардә руже.

Чәмә толышә хәлғи ыштә "давеш" һесте деәј.

Әве чәшрушни дој фикәдә нимон. Интаси есә ки,

 дынјоәдә кали зумандә просесон шејдән, әвон ружбәруж

һәнијән веј сыбут кардејдән ки, чә мерди идејон һәлә мардәнин,

һәммәј мардәнин, әвон һәлә бә кон. Әве бы ружәдә бәштә хәлғи орзу

кардејдәмон ки, ын просесон охој хәј быбу бочәмә хәлғи! Јодо

бекарде әбыни Иосифи, чәј ирси умуте, чок-чоки умуте лозиме!..

Иосифи гыләј шеријән едаштејдәмон бә һандәкәсон нәзә.

Деғыж

 

 

* * *

Ваваз вәнәшә буј дојдә,

Аләфонсә шығи аки-вики,

Һарчи гырдо-кәно бә ҹон омдә,

Сыә выл нур сәғандедә.

 

Авон жинтоно муғәнни

Оҹон омә, лап шин быә.

Былбыл һа бә ҹәһ-ҹәһе,

Шојә хәбә дојдә бәмә:

 

“Вәтән, ым чы шој-воје,

Бәнә һафтрангә речини.

Һар кәс дештә кардә кој,

Шо быкә бәпе Вәтәни!”.